ពួកយើងជាសិស្សនិស្សិតដែលបានមកពីសាលាបច្ចេកទេស
ដុនបូស្កូ ខេត្តព្រះសីហនុ ហើយជាក្រុមសារណាបានចុះសាកសួរពត៌មានពីសាលា
មធ្យមវិចិត្រសិល្បៈ ។
របាំគោះត្រឡោក ជាមរតករបស់ជនជាតិខ្មែរតាំងពីយូរលង់ណាស់មកហើយ។
ជារបាំប្រពៃណីខ្មែរយើងនូវភាគខាងត្បូង
ឈាងខាងកើតនៃប្រទេសកម្ពុជា ក្នុងស្រុករមាសហែក ខេត្តស្វាយរៀង។របាំនេះបានស្ដែង ចេញពី
ទំលាមទំលាប់របស់ អ្នកស្រុកដែលនិយមដាំដូង និងប្រើប្រាស់ដូងជាប្រយោជន៏ ជាច្រើនយ៉ាង
តាំងពី ឬសដូង ដើម
ធាង ស្លឹក ទឹក ផ្លែ សាច់ សំបក រហូតដល់រលាដ៏ដូង។
លលាដ៏ដូងគឺជាត្រឡោកនេះឯងដែលប្រជាជនរស់នៅតាមស្រុកស្រែរចំការបានយកលលាដ៏ដូងនេះយកមកធ្វើជាឩបករណ៏ប្រើប្រាស់សំរាប់ជីវភាពប្រចាំថ្ងៃដូចជាធ្វើវែកធ្វើត្រឡោកដងទឹកនាលិវាល់អង្ករនិងច្រៀកជាចំណិតដើម្បីបិតជ័រធ្វើចានមិនតែប៉ុណ្ណោះអាចយកទៅធ្វើជាឩបករណ៏តន្រ្តីដូចជាទ្រអ៊ូ និងអាចកែច្នៃទៅជាគ្រឿងអលង្ការជាច្រើនបែបថែមទៀតផង។ល។
លលាដ៏ដូងនេះគេអាចគោះទង្កិចបង្កើតបានជាសំលេងយ៉ាងពិរោះដែលជាហេតុនាំអោយមាន
ការគោះត្រឡោករហូតក្លាយជាទំលាប់ក៏គោះលេងតាមក្បាច់ផ្សេងៗ
ដោយត្រាប់តាមកណ្តូបសេះ រឺ
កណ្ដូបបុកស្រូវ។
អាស្រយ័ហេតុនេះហើយទើបក្រុមប្រជុំ ទំលាមទំលាប់ប្រពៃណី
អ្នកស្រុកបានយកមកច្នៃជារបាំគោះត្រឡោក នេះឡើងនៅក្នុង សតវត្សរ៏ឆ្នាំ១៩៦០។
ម៉្យាងវិញទៀតជាកាបកស្រាយនូវចំណងទាក់ទងមនោសញ្ចេតនាបេះដូង និងបេះដូងបរិសុទ្ធ
ជាប្រពៃណីល្អ រវាងកម្លោះ ក្រមុំស្រុកភូមិយើង។
ត្រឡោកនេះតំណាងអោយស្រី និងប្រុស
ទឹកនិងដីមានប្រវត្តិទាក់ទងទៅនិងប្រពៃណី
ទម្លាមទម្លាប់ អាពាហ៏ពិពាហ៏របស់យើង
ដែលកើតឡើងជាយូរណាស់មកហើយ ក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្តនៃប្រទេសកម្ពុជាយើង។ របាំនេះ
គេនិយមលេងក្នុងពិធីផ្សេងៗជាពិសេសគេឃើញមានលេងក្នុងពិធីមង្គលការហែកូនកំលោះ
ដោយគេយកវង់ភ្លេការលេងភ្លេងជូនរបាំគោះត្រឡោកនេះតែម្ដង។